Çocuk, hatta bebek denecek yaşlarda taştan bebekler yaptı, hayali olarak giydirdi… Ayakkabı ve elbise modelleri çizdi… Terzi yanına gitmeden kendi elbiselerini dikti. Savaş yıllarında eşine destek için bir günde beş palto dikti, makastan elleri eğrildi. Çocuklarını, torunlarını giydirdi… Kara kalem ve yağlı boya resimle “içindeki renkleri dışa vurdu”. 700 eser biriktirdi, 10’a yakın sergiye katıldı… Yine yetinmedi, heykele başladı. Nicelerinin, hatta kocasının büstünü yaptı… MON … Okumaya devam et SEVİM ERDAL: “HAYALİNİZ YOKSA OT GİBİ YAŞARSINIZ”

Akraba evliliği nedeniyle iki çocuğu da işitme engelli. Yaşamını çocuklarının eğitimine, yaşama tutunmasına adamış ve başarmış da. Şimdilerde çocuklarını eğitmenin gururuyla tüm engellilere hizmet veren tam donanımlı bir rehabilitasyon merkezinin sahibi… Ayakta durmasının, çocuklarının masraflı eğitiminin, rehabilitasyon merkezinin kaynağı ise dikiş atölyesi. Çocuklarının kıyafetlerini dikmekle başlamış, bir tesadüf eseri evinde kurduğu atölye onu bugünlere taşımış. Eşini kaybetmesinin ardından “sudan çıkmış balık” misali bocalamış ama işini … Okumaya devam et SERAP DERİM… AKRABA EVLİLİĞİ NEDENİYLE İKİ ÇOCUĞU DA İŞİTME ENGELLİ… ADANMIŞ HAYATLARDAN…

İlköğretimin ardından 12 yaşında terzilik yapmaya başladı, Kıbrıs halk kıyafetleriyle tanışması hayatını değiştirdi. Asırlık desen ve gravürlerden esinlenerek kıyafetleri günümüze taşıdı. Sahneye çıkan ekiplerin kıyafetlerini dikti, işledi. Bu alanda ilk oldu, tek kaldı. Deseninden ilmeğine, yemenisinden şalvarına geleneksel kıyafetleri kültürüyle birlikte taşıdı. Derneklerde çalıştı, sunum yaptı, dünyaya açıldı. Yaklaşık 40 yıl gece gündüz çalıştı. Bugün 71 yaşında, terziliği bırakmasına rağmen hala ruhla yaşıyor, çalışıyor. Hala … Okumaya devam et SADİYE DESTUR… KIBRIS TÜRK KADIN FİGÜRLERİNDEN, “ÖZGÜR ADIM”

Köklü gelenekleri olan, yaklaşık yarım asırlık geçmişi bulunan Başman aile şirketinin bir ferdi. Ailenin tek kadın ortağı. Farkında olmadan çocukluğundan hazırlandığı, hatta belki onun için kurulan bir departmanın başında; AVON kozmetiğin. Yaklaşık 15 yılda hemen her eve soktuğu AVON, onun adıyla anılıyor artık. Bugün baba ve iki abisiyle birlikte Başman Group of Companies’in direktörlerinden. Ve aynı zamanda 3 çocuk annesi. Köklü gelenek Gelincik (Vasili) kökenli … Okumaya devam et PINAR BAŞMAN: “İŞİN RUHUNU SEVİYORUM, MUTLU ETMEKTEN MUTLU OLUYORUM”

Devlet Tiyatrosu, Lefkoşa Belediye Tiyatrosu derken 40 yıldan beri sahnede. Ama galiba Kıbrıs Türkü onu, tiyatrodan öte televizyondan tanıdı. Elinde mikrofonla, gür sesiyle “Torba” programı, yıllarca fenomen oldu… Kıbrıslı ünlü yönetmen Derviş Zaim’in “Gölgeler ve Suretler” filminde rol alması ise hayatını değiştirdi. Oradaki oyunculuğuyla Türkiye’de ilgi çekti, teklif aldı, dizi ve sinema filmlerinde oynamaya başladı. Yaklaşık 5 yılda 10’a yakın dizi ve sinemada rol aldı. … Okumaya devam et OSMAN ALKAŞ… TİYATRO, “TORBA” DERKEN, ÜNÜ SINIRLARI AŞTI…

Göç yollarında, Erenköy’de çadırlarda, mağaralarda yaşarken bile emaneten aldığı kitaplar hiç yanından eksik olmadı. Yıllar sonra hayalini gerçekleştirdi, düğün parası ve arkadaşlarının yardımıyla iki-üç raftan oluşan kitabevini açtı. Ruhunu kattı, sektörün bir numarası oldu. “Hayatımızın, felsefemizin, inancımızın ürünü” diyor Işık Kitabevi için. 5 yaşında göç yollarında Hâlâ baba soyadını kullanan Nahide Merlen, 1958 Alevkaya doğumlu. Tarihin her döneminde mahrumiyet bölgesi olan Dillirga bölgesinin köylerinden.  20 … Okumaya devam et NAHİDE MERLEN: “KİTABEVİ HAYATIMIZIN ÜRÜNÜ”

Misyoner anne-babayla dünyayı gezdi, bir çok kültür tanıdı. Babadan Rus, anneden İngiliz kökenli. Çocukluğu Hindistan’da, Kanada’da, ABD’de geçti. İş hayatı Avustralya’da. O bir dünya vatandaşı… Ve aşık olunca yolu Kıbrıs’a düştü. Yaklaşık 30 yıldan beri Büyükkonuk’ta yaşıyor, eşiyle birlikte köyün simgelerinden. Farklı imkanları olmasına rağmen doğal yaşamı tercih etti, hayata hep artı değer kattı. Hellimden tarhanaya, macundan sele sepete Kıbrıslının unuttuğu değerleri öğrenerek yaşattı.  Kıbrıslının … Okumaya devam et LOIS CEMAL: “DÜNYA VATANDAŞIYIM…”

Bilmeyen, tanımayan yok. Bilmeyen de duymuştur mutlaka. Sandalyeci, daha doğrusu “iskemleci” demek yeter. Eski kuşak, yeni kuşak bir şekilde duymuştur, havasını solumuştur bu atölyenin. Atölye mi, tarih mi, ada sembolü mü demek daha doğru bilinmez; ama yaklaşık 60 yıllık bu mekân adanın ruhu sanki. Ağacın/sazın kokusu, bir asırlık sandalyeleri, yatağı, fotoğrafıyla müzelere taş çıkartan cinsten. “Yok olmaya yüz tutmuş” mesleklerden diye anılır hasır sandalyecilik veya … Okumaya devam et ÖZKAN ÖGE… EMEKLERKEN SAZIN, AĞACIN KOKUSUNU ALDI… İSKEMLE ÖRMEYİ MÜDÜRLÜĞE TERCİH ETTİ…

KKTC’deki görev süresini tamamlayarak yarın Ankara’ya dönmeye hazırlanan Türkiye’nin Lefkoşa Büyükelçisi Hayati Güven, son derece memnun ayrılıyor. Tarihte ender rastlanan ekonomik ve siyasi dönüşümlere, son derece agresif bir döneme tanıklık eden Güven, “başka hiçbir ülkede yaşayamayacağım şeyler yaşadım, çok şeyler öğrendim” diyerek vurguladı bu dönemin özelliklerini. Diplomat kimliğiyle ayrıntıya girmeden tabii… Kıbrıs sorunuyla büyükelçilik görevinden yıllar önce tanışan, müzakere süreçlerine katılan Büyükelçi Güven, 4 yıl … Okumaya devam et “PORTAKALIN ÇEKİNİ BÜYÜKELÇİLİK KESSİN”

O bir öğretmen, öğretmen çocuğu. Anne de, baba da öğretmen. Eğitimi anne-baba gibi okulla sınırlı tutmayan yaşam eğitmenlerinden… “Türkçe ağzımda annemin sütüdür” diyecek kadar dil tutkunu. Türkçeyi, Kıbrıs Türkçesini en iyi kullananlardan… Araştırmacı, yazar, editör, aktivist. Şimdilerde 70 yaşında; hala eğitmeye, yazmaya, okumaya, araştırmaya, kadın örgütlerine katkıya devam ediyor. Ben dâhil birçok insan için başucu kitabı gibi… Gülgün Serdar’ın öğrencisi olma şansım olmadı ama hitap … Okumaya devam et GÜLGÜN SERDAR: “TÜRKÇE AĞZIMDA ANNEMİN SÜTÜDÜR…”