Şarap, içkiden öte kültür. Usulü var, insanlık tarihi kadar eski. Ve ‘yıllanmış şarap’ algısı doğru değil!

Şarap, içkiden öte kültür. İnsanlık tarihi kadar eski, hatta tarihteki bazı topluluklarda kutsal. Usulü var, manası var. Üretimi, korunması, ikramı, tutuşu, içimi, sunumu; hepsi özellikli.  Gastronomide ayrı yeri var, özel uzmanlık alanı. Rastgele de değil bu özellikler, nedenleri var. Mesela geniş ağızlı bardakta sunumun nedeni, şarabın hava alması içindir. Hava almayan şarap baş ağrısı yapar. Veya bardağı tutuş şeklinin amacı; ısınmanın önlenmesi, ayrıca sallama imkânı … Okumaya devam et Şarap, içkiden öte kültür. Usulü var, insanlık tarihi kadar eski. Ve ‘yıllanmış şarap’ algısı doğru değil!

“Onlar Daha Çocuktu” dedi, üniversitede okurken öldürülen 6 genci yazdı. Hatta 6+1

Özer Elmas, Mehmet Ömer, Muharrem Özdemir, Mustafa Ertan, Ercan Turgut ve Sadık Cemil. Türkiye’de okurken öldürülen 6 genç. 1976-78 arası. Okumaya gittiler, tabutları geldi. Öldürüldüklerinde 18-22 yaşlarındaydılar. Aradan 40-45 yıl geçti, bir öğretmen, Aydan Afşaroğlu aileleriyle, arkadaşlarıyla, yaşayan tanıklarla konuştu, onları yazdı. Onlar Daha Çocuktu adıyla kitaplaştırdı. Yaklaşık 6-7 yıllık bir emeğin sonunda 2 ciltlik bir eserle bir döneme tanıklık etti, 6 genci kalıcılaştırdı. 6 … Okumaya devam et “Onlar Daha Çocuktu” dedi, üniversitede okurken öldürülen 6 genci yazdı. Hatta 6+1

Sanatla makarna buluştu, fark yarattı…

Tepebaşı/Yorgoz’da bir makarna atölyesi olduğunu biliyor muydunuz? Fabrika değil, atölye. Bireysel bir girişim. Taze makarna yapıyor, sebzelerle. Pancardan ıspanağa çeşitli sebzelerle yoğrulmuş. Unu, pancarın püresiyle yoğurup taze makarna yapıyor mesela, birkaç dakikada pişiyor. Makarnanın ötesi, sanatsal bir faaliyet gibi. Profesyonel bir atölye, üretip satıyor. Ama daha önemlisi workshop’lar düzenliyor. Orada hamur yoğurup, makarna kesip, pişirme ve yeme mümkün. Atölye, Serhat Selışık’a ait. O bir heykel … Okumaya devam et Sanatla makarna buluştu, fark yarattı…

MİTRA, Kıbrıslı bir roman… “Araştırmacı-Garıştırmacı” Tamer Öncül’ün romanı

“… Oyununu öğrenmeden tanımıştım savaşı. Yarı mevzi evimizde, annemin ninnilerini, dedemin masallarını bölen gürültüsüyle. Kuzucukları da onun öldürdüğünü duyduğumda nefret etmiştim savaştan. Oyunundan da… Her akşamüstü niye vururlar güneşi! Ay dede korktuğu için mi saklanır bulutların ardına? Kuşlar bile sıcağa doğru uçarken biz neden aralık soğuğunda düşmüştük göç yollarına… “ Bu giriş bir romandan, MİTRA’dan. Şair, araştırmacı, diş hekimi Tamer Öncül’ün romanı MİTRA/Bitmeyen Arayış. Yeni … Okumaya devam et MİTRA, Kıbrıslı bir roman… “Araştırmacı-Garıştırmacı” Tamer Öncül’ün romanı

Girişimciliği ODTÜ’de akademik kariyere tercih etti, 21 yaşında aile işletmesinin başına geçti

Rutine mola, farklı bir etkinlik, bir hafta sonu kaçamağı derken düştü yolumuz Galatya’ya. Bildiğimiz, gittiğimiz bölgeler ama bilmediğimiz bir mekân. Bağ bozumu, üzüm, sucuk, şarap, zivaniya gibi etkinlikler derken tanıştık Çelebi Garden/Hotel ile. Ama daha önemlisi genç girişimci Buse Çelebi’yi keşfettik. Aile işletmesini ODTÜ’de akademik kariyere tercih eden, İşletme eğitiminin ardından daha 21 yaşında hotelin işletmesini üstlenen Galatyalı genç girişimci. Üzüm diyarı, eski Türk köylerinden, … Okumaya devam et Girişimciliği ODTÜ’de akademik kariyere tercih etti, 21 yaşında aile işletmesinin başına geçti

“Sanat bu topraklarda ihtiyaç değil, fantezi…”

“Devlet politikası da, piyasası da yok; gerçek tüketicisi çok az” Ruzen Atakan, yıllardır resim sanatıyla uğraşan bir sanatçı. Ve öğretmen, resim öğretmeni. Elinde fırça hep üretti, yurt içinde/yurt dışında sergiler açtı, uluslararası sergilere katıldı. Aynı zamanda öğrenci yetiştirdi, yeni nesil sanatçılara eli değdi. Şimdilerde öğretmenlik işinden emekliliğe hazırlanırken tuvallere yoğunlaştı. Birçoğu gibi daha çok kendi halinde, duyurmadan, bağırmadan, ses etmeden. “Ben fırçayla söylüyorum söyleyeceğimi, benim … Okumaya devam et “Sanat bu topraklarda ihtiyaç değil, fantezi…”

Batıdan kadının ayak sesleri geliyor: 4K marka oluyor

Eli nasırlı, üretimde söz sahibi kadınlar emsal bir kooperatifte güçlerini birleştirdi Kuzey Kıbrıs’ta çilekten kolokasa, patlıcandan avakadoya üretimde söz sahibi, eli nasırlı kadınlar örgütlendi. Gaziveren’den Yeşilırmak/Limnidi’ye kadar olan bölgede, üretkenliğiyle ünlü kadınlar. Öyle, böyle değil, “üretiyoruz, alın terimize sahip çıkacağız” diyerek bir araya geldiler, emsali olmayan bir kooperatif kurdular. Onlar soframıza gelen çileğin yaklaşık yüzde 70’ini, hıyarın yüzde 60’ını, kolokasın yüzde 35’ini üreten güçlü ve … Okumaya devam et Batıdan kadının ayak sesleri geliyor: 4K marka oluyor

İnsanın anavatanı çocukluğu…

İnsan hikâyeleri oldum olası ilgimi çekmiştir. Bu aralar da sokaklar yasak olunca okumalar arttı ya, uzun süredir elimde duran bir biyografiye başladım. Radi Dikici’nin kaleme aldığı eski bir kitap, Cumhuriyet’in Divası Müzeyyen Senar. Sesine, duruşuna hep hayran olduğum sanatçının hayatı. Çoğunluk kendi anlatımı. Bazı anılar o kadar ilginç ki, hayat dersi. Hani hayatta hiçbir şey tesadüf değil dedirten cinsten. 1900’lü yılların başı, annesi mevlitlerde gazel … Okumaya devam et İnsanın anavatanı çocukluğu…

UNICAP, domatesten ötesi…

Tarıma yeni anlayış, üretim ve tüketim kültürü, kolektif örgütlenme UNICAP adı son bir yıldır marketlerdeki farklı domatesle tanındı toplumda. Poşetler içinde veya açıkta saplı, yapraklı, kokulu domatesle marka oldu. Kendi de, fiyatı da farklı, “iyi tarım” ürünü, GAP sertifikalı domates. Domatesin hikâyesi, üretim şekli ilginç ama daha ilginç olan bu şirket. Domates gibi şirket de yapısı nedeniyle bu topraklar için ilk. Hatta belki dünyada ilk. … Okumaya devam et UNICAP, domatesten ötesi…

2000’li gençlerden İKİBİN… Cep telefonuyla 1955’ten bugüne Kıbrıs konusunu belgesel yaptılar, ezber bozdular

“Eski neslin, atalarımızın kahramanlıkları sayesinde bizim nesil rahat bir hayat yaşıyor. Ama aynı nesil sayesinde dünyanın dışında kaldık” Üniversite öğrencisi, daha 20 yaşlarında iki genç. Kafa kafaya verdiler, hiçbir ekipman olmadan cep telefonuyla çektiler, evdeki bilgisayarlarında kurgu ve montaj yaptılar. Ve beş ayrı bölüm halinde Kıbrıs konusunu belgesele taşıdılar. 1955’ten bugüne. EOKA’dan TMT’ye, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kuruluşundan yıkılışına, 1963’ten 1974’e, Federe Devlet’ten KKTC’ye ve günümüze geldiler. … Okumaya devam et 2000’li gençlerden İKİBİN… Cep telefonuyla 1955’ten bugüne Kıbrıs konusunu belgesel yaptılar, ezber bozdular