Adı müze, ama bildik müzelerden değil. Sadece arkeolojik/tarihi eserleri değil, olabildiğince insanı, adalı yaşamı da güne taşımış. Adı Lüzinyan Evi, çünkü burası Lüzinyan krallığına ait bir konak, Kıbrıs Kralı 1. James’in kızı Prenses Agnes’in evi. En az 600 yıllık. Ve şimdi burada Lüzinyan soylularından Venedik ve Osmanlı’ya, İngiliz yönetiminden bugüne; her dönem simgelenmiş. Lüzinyanların av masaları, Osmanlı’nın cumbası, Mullahasan’ın kahvesi, KTHY, Tütün’ün Rauf Denktaş’a özel … Okumaya devam et Lüzinyanlardan Mullahasan’a, ölüm dansından KTHY’ye… LÜZİNYAN EVİ müzeden öte bellek, toplumsal hafıza

“Hangi işi yaptığınızdan çok nasıl yaptığınız önemli. Fark yaratın, fark edilirsiniz” Tepsiyi tutuşu, ikram şekliyle ilgimi çekti ilk. Dik duruşu, zerafeti, şıklığı, asaleti, alışık olmadığımız mesafeli inceliğiyle. Kibar, naif, gereksiz tek cümle kurmayan, tam bir profesyonel. Sadece basının değil, Cumhurbaşkanlığı’na giren herkesin ilgi odağı oldu hep. Yerli yabancı devlet adamları, yabancı misyonlar, büyükelçiler… İlk cumhurbaşkanı Rauf Denktaş’la çalıştı en fazla, tam 23 yıl. Ölene kadar … Okumaya devam et Garson, kâhya, hizmetkâr… Ne desek tanımı zor, çünkü eşi benzeri yok

Onlar sanki farklı bir gezegenden gelmiş gibi. Dünyanın her yerinde, her yaşta birbirlerinin aynı. Özellikleri de ortak. İnsanın en saf hali, hangi yaşta olursa olsun doğduğu gibi. Hep gülen, sevimli, sempatik yüzler, gözler. Normal insanda 46 kromozon varken, onlarda 47. O yüzden +1 olarak anılırlar. Bir kromozon farkla hep iyi kalıyorlar, kötülükle tanışmıyorlar. Onlar down sendromlular. Hayata katılmaları, aktif olmaları, birbirleriyle bir arada bulunmaları için … Okumaya devam et Onlar farklı bir gezegenden, hep iyi kalıyorlar

“Torunun ‘dedem, nenem hayvanları yemiş’ diye hayret edecek. Gelecek VEGAN’dır çünkü, dünyanın başka şansı yok” O benim meslektaşım, gazeteci. Yıllardan beri ekranlardan tanınıyor. Giyinip, kuşanıp her gün ekrana çıkanlardan. O yüzden önünde önlükle yemek servisi yaparken görünce hayret ettim. Meğer o bir VEGAN’mış. Veganlığı yaşam felsefesi olarak benimseyen azınlıktan ve bu konuda farkındalık yaratmaya çalışıyor. Yani hayvan kaynaklı hiçbir şey tüketmiyor. Sadece et, peynir, yumurta, … Okumaya devam et “Gelecek VEGAN’dır, dünyanın başka şansı yok”

  Perihan Dürü, emekli bir öğretmen. Minareliköy’ün Perihan Hocanımı. Öğretme ve öğrenme tutkunu. Binlerce öğrenci yetiştirdi. Hâlâ kapısını çalanların Türkçe, matematik, İngilizce, Rumca hocası. Bölgedeki turistin tercümanı. Kitap kurdu, şiir yazıyor. 82 yaşında “Yarın imkânım olsa üniversiteye giderim” diyecek kadar öğrenme tutkunu. Ve sevgi insanı.  ‘Bu kadar da olmaz’ dedirtecek şansızlıklara, sevgisiz ortamlara rağmen sevmeyi bilenlerden. Anne-babası, kocaman bir ailesi, üvey anneleri, üvey babası oldu; … Okumaya devam et Öğretme, öğrenme tutkunu bir öğretmen… “İmkân olsa yarın üniversiteye giderim”

YUKA, gelenekle gençleri buluşturacak Yaklaşık bir asırlık geçmişiyle adanın, Lefkoşa’nın simgelerinden tarihi Samanbahçe bölgesi, festivale hazırlanıyor. Sıradan bir festival de değil; YUKA, mini YUKA. Lefkoşa Surlariçi’ndeki dönüşüm ve yeni vizyonun tetikleyicisi YUKA, bu tarihi bölgeye taşınıyor. Surlariçi’ne ruh katan yeni nesil gençler, “Samanbahçe’de bir gün” sloganıyla 15 Haziran’da bu bölgede olacak. Daracık sokaklarda gelenekle gençler buluşacak. Studio 21 öncülüğünde Belediye, Vakıflar ve Eski Eserler Dairesi … Okumaya devam et Samanbahçe festivale hazırlanıyor…

Yunanistan’da mültecileri ziyaret etti, Portekiz’de 2 yıl yaşadı, Bolivya’ya uzandı Hakan Çoban, 25 yaşında bir genç. Mağusa doğumlu. Doğduğu kentin de, ülkenin de sınırlarını zorlayanlardan. Sınırlara sığmayan yeni nesil gençlerden.  Yaşından fazla yaşanmışlığı olanlardan. Gezgin ruhlu. Üniversitede Suriyeli gençlerle tanışınca, mültecileri ziyaret etmek için sırtına çantayı vurup Yunanistan’a gitmiş mesela. Ardından, Kıbrıslı Türk gençlerin yeni kolonilerinden Portekiz. 2 yıl yaşamış Portekiz’de, çobanlık bile yapmış. Sonra … Okumaya devam et 25 yaşında bir gezgin… “Gezdikçe küçüldüm”

Kanser hastalarına terapi uygulayan Psikolog Asu Atun’dan hasta yakınlarına: “Kafana takma, iyi olmak zorundasın, yemek ye diyerek hastayı daha çok hasta edersiniz. Altını temizler ama kaba davranırsanız hiç manası yok, bakmayın daha iyi…” “Kafana takma, iyi olmak zorundasın, yemeğini ye, kalkıp yürü gibi ifadeler çok yaygın kullanılıyor ve hastalar buna çok gıcık oluyor. Haklılar da. Sen ol bakalım kafana takmazsan! Veya yemek yiyebilecek olsa zaten … Okumaya devam et “Kafana takma” deme, empati yap, yargılama